Labgids (Vademecum)

Medische microbiologie Klinische chemie Functie- en beeldvormend onderzoek
Dit vademecum geldt alléén voor Clinical Diagnostics MML
0 - 10
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z

Hepatitis B virus (HBV)

Diagnose: HBsAg en anti-Hbc

Algemene informatieDiagnose: HBsAg en anti-HbcControle vaccinatie: anti-HbSPCR kwalitatiefPCR kwantitatief (virale load)GenotyperingResistentiebepaling
Diagnostiek naar een acute of chronische infectie bestaat uit serologie. Hepatitis B surface antigeen (HbsAg) is in serum gemiddeld 4-6 weken (spreiding 1-10 weken) na de besmetting aantoonbaar. Hierna wordt hepatitis B e antigeen (HbeAg) aantoonbaar, gevolgd door antistoffen tegen Hbcore (anti-Hbc; IgM en IgG). Na enkele weken tot maanden zal eerst seroconversie van HbeAg naar anti-Hbe plaatsvinden gevolgd door seroconversie van HbsAg naar anti-Hbs. Indien HbsAg langer dan zes maanden aantoonbaar blijft spreekt men van een chronische infectie. Screening naar een acute of chronische infectie met hepatitis B virus vindt plaats middels bepaling van HbsAg en anti-HbCore. Indien deze positief zijn zullen HbeAg, anti-Hbe en anti-Hbs bepaald worden. Na een vaccinatie ontstaan antistoffen tegen HbsAg (anti-Hbs). Indien de titer vier tot zes weken na de laatste hepatitis B-vaccinatie ≥10 IE/l past dit bij langdurige (waarschijnlijk levenslange) bescherming. De PCR voor hepatitis B virus is geïndiceerd in sommige gevallen waarbij het serologisch profiel onduidelijk is of bij het vervolgen van behandeling van patiënten met chronische hepatitis B.
Indicatie
Voor het aantonen van een infectie met Hepatitis B virus
Deelgebied
Serologie
Techniek
Serologie
Doorlooptijd
1-2 werkdagen
Materiaal
Serum
Afnamemateriaal
Stolbuis
Bewaarcondities
Koelkast, max. 48 uur
Referentiewaarden
Negatief, Positief